İzlemek istediğimiz bütün maçlara gitme imkanımız olmadığı için, maçları genelde televizyondan izleriz.Başka ülkelerde maç izleme konusunda bir problem var mı bilemiyorum ama, televizyondan maç izlemenin en zor olduğu ülke bence Türkiye’dir. Hatta belki de en zoru…
Bir takımı tutarsınız ve onun tüm maçlarını izlemek istersiniz, veyahut Türk Milli Takımı’nı desteklersiniz, olmadı yabancı liglerdeki takımlardan birini takip edersiniz. Bunların maçlarını da doğal olarak televizyondan seyretmek istersiniz. Dünyanın her yerinde bu böyledir. Bir insanın yılda 10 maça gidecek gücü yoksa, televizyondan izlemek ister o maçları. Cipsinizi, kolanızı hazırlarsınız, televizyonu kendinize çevirirsiniz, koltuğa uzanırsınız ve maçı seyretmeye başlarsınız.
Ama bizim ülkemizde durum biraz daha değişiktir. Tv’den maç izlemek isterseniz, türlü türlü dijital platformlara üye olmanız gerekir. Ayrıca fiyatları da çok yüksektir. Bu normal karşılanabilir. Zira diğer ülkelerde de bu durum böyledir. Ancak asıl mevzu bundan sonra başlar. “Hah, maçı izliyeyeyim.” derken, birden cihaz arıza verir, sinyal yok yazısı çıkar, ses gider, renk kaybolur, yani yayın kesilir. Müşteri hizmetleri cevap vermez, dakikalarca bekletir, teknik servis işlemez, çağırırsınız geç gelir.
Bir de daha sinir eden bir durum vardır ki kendinizi enayi gibi hissedersiniz. Takımınızın deplasmanda oynadığı maçlar için ayrı bir ücret, yabancı ligleri izlemek için ayrı bir ücret, televizyonun saatine bakmak için ayrı bir ücret, yayın devam ederken tuvalate gitmek için ayrı bir ücret ödemeniz gerekir. Hatta bazen önceden ücretsiz dedikleri bir hizmet için sonradan ücret isterler. Her hareketiniz için para ödemek zorunda kalırsınız.
Bunlara sahip olamazsanız da kahvehane köşelerinde sürünmek zorunda kalırsınız. Bir maç izlemek için olmadık zamanda kahveye gidip tahta sandalyelerde k.çınızı çürütürsünüz. Soğuk bir akşamda evde cips yiyip kola içerken maç izlemek yerine, kroların olduğu mekanlara gidip sigara dumanları arasında, çekirdek kokuları arasında maçı izlemek için çaba gösterirsiniz. Ayrıca hayatınızda 3 yıl boyunca toplasanız duyamayacağınız küfürleri yalnızca 90 dakikada duyarsınız. Tuvalate gitmek için maçın 43. dakikasında yerinizden kalkmak zorunda kalırsınız, yoksa 10 kişinin arkasına geçip sıra beklemelisiniz. Ayrıca her maça verdiğiniz ücret ve çay paralarını toplasanız takımınızın kombine kartını alabileceğinin farkına sezon sonunda varırsınız.
Ola ki karasal bir yayında bir maça denk geldiniz. Durun hemen sevinmeyin, asıl şimdi yandınız. Altyazıyla sürekli bölünen, bu yüzden çoğu pozisyonun kaçtığı, tribünlerin bir kez olsun bile gösterilmediği, adını bile duymadığınız adamların yorumcu olduğu maçları izlemek zorunda kalırsınız. Rezalet kamera açıları ve ruhsuz spikerin yüzünden izlediğiniz maçtan zevk alamazsınız.
Yok şu yayıncı bunu yapmış, yok en büyük kanal bizmişiz, maçlar bizim kanalda izlenirmiş, bu maçtan sonra televizyonun ekranından ayrılmayın, maçtan sonra Dağlar Kızı Reyhan dizisi varmış, şöyleymiş böyleymiş… 90 dakika boyunca bunları dinlersiniz. Sanki oluşan pozisyonlar ekstra bir şeymiş gibi arada sırada “bu arada gol oldu sevgili seyirciler” diyen spikerin sesinden maçları dinlersiniz.
Ya da internet başında illegal yollarla maç izlemeye çalışır, nerede çalışan link, nerede ip değiştirme programı, nerede o yayının şifresi diye gezinir durursunuz siteden siteye. Adamın biri konuşur yayın donar, yarıda kesilir yayıncı kaçar, koca koca yazılar gelir ekrana… Türk Telekom erişimi yasaklar, zaten internet hızı ve bant genişliği bellidir, yasaklamasa da kare kare izletir maçı, tiksindirir sizi futboldan. 30 saniye yayının gelmesini beklersiniz, 5 saniye maçı izlersiniz, daha sonra bir 30 saniye daha beklersiniz…
Kısacası Türk taraftarlar için maç izlemek keyiften çok ötede artık derttir, çiledir, işkenceden başka bir şey değildir.
0 yorum:
Yorum Gönder