Fenerbahçe dengi olmayan bir rakibi karşısında turun iki 90 dakikasında da çoğu zaman zorlanmasına rağmen kalitesiyle ve bireysel başarılarla şimdilik başı dik olan taraf. İlk maçı fazla izlemediğim için direkt olarak ikinci maçla alakalı konuşayım.
Aslında bu maçı yalnızca 90 dakikadan ibaret görmemek gerek, bir nevi Fenerbahçe'yle alakalı referans alabileceğimiz bir maç oldu, eksik gedikler ortaya çıktı ve büyük resim yavaş yavaş tamamlanıyor ama buna sonra değinelim.
Fenerbahçe ilk 15 dakikaya iyi başladı. Tempo iyiydi, her koldan rakip tehdit ediliyordu ve gol de çabucak geldi. Rakip bu dakikalarda ileriye çıkamıyordu, kendi yarı sahasına gömülmüştü ve bu da Fenerbahçe'nin işine gelmişti elbette ama sanırım bu görüntü bizi yanılttı. Zira golden sonra Vaslui -ihtiyacı olduğu üzere- ileriye çıkmaya başladı ve hiç zorluk yaşamadan bunu başardı. Hücumda ne yapmak istiyorlarsa yaptılar, Fenerbahçe'den etkili pres ya da kuvvetli bir alan savunması da gelmeyince kontrol ev sahibi ekibine geçti. Golü de buldular ve çok net, çok açık bir goldü bu. Ortanın merkezinde hiçbir sertlik görmeden ilerleyen rakip oyuncu, topu kanada taşıdı ve her ne kadar defansta olmadık bireysel hatalar meydana gelse de rahat bir gol gördü kalesinde Fenerbahçe. Şampiyonlar Ligi seviyesi için basit, yenmemesi gereken bir goldü ve haftalardır altını çizdiğimiz noktada bizi haklı çıkardı bu görüntü. Takımın en acilinden en az bir, mümkünse iki orta sahaya ihtiyacı var. Cristian - Selçuk ikilisi bağıra bağıra biz bu takımda 4-2-3-1'in orta ikilisi olamayız diye sesleniyorlar, bu gürültüye ilerleyen dönemlerde Mehmet Topal da eşlik edecektir çünkü üçü de birbirlerinden yapı itibariyle fazla farklı olmayan oyuncular.
Cristian - Selçuk ikilisi geride agresif değillerdi, alanı iyi kapatamıyorlardı; hücumda ise pas oyununa katkıları yoktu. Haliyle Alex ve Kuyt ikilisi ilerde yalnız kaldılar, Alex sık sık geriye gelmeye çalıştı ve dakikalar ilerledikçe verimi düştü. Allahtan Kuyt'ta 23'lük delikanlı gibi ciğer var da oyundan hiç kopmadı. Oyun da merkezdeki bu nitelik eksikliğinden dolayı kanatlara yığıldı, özellikle Gökhan Gönül'ün bindirmeleri iyiydi. Hasan Ali çizgiye fazla inmiyor, zamanla inecektir diye ümit ediyorum ama önlü arkalı oynadığı Caner ya da Stoch'tan herhangi biriyle bir uyumu yok gibi, burası negatif yön.
Fenerbahçe yediği golden sonra kontrolü tamamen rakibine verdi, adeta sahadan silindi ve ilk yarı 1-1 sona erdi.
İkinci yarıya Vaslui haklı bir penaltı kazanarak başladı, Volkan kendi klasiği olduğu üzere penaltıyı kurtardı, bu çok değerli bir kurtarıştı; turla eşdeğer bir kurtarış. Ardından kontrol yavaş yavaş Fenerbahçe'ye geçmeye başladı, bunda rakibin gardının düşmesinin de sebebi vardı. Kalite eksiği olan takımlar bunu defans yapıp kontrataktan gol atmaya çalışarak kapatırlar fakat Vaslui ikinci yarıda hücumda hiç etkili değildi ve kaçan penaltı da rakibin fişini tamamen çekti. Ardından Fenerbahçe'nin golleri geldi. Kuyt ve Sow'un golleri şahaneydi. Neticede 4-1 gibi hem beklenmedik hem de maç içindeki dinamikler anlamında enteresan bir skor ortaya çıktı.
Tur geçildi ama sorunlar devam ediyor. Orta sahada hem agresiflik sorunu var hem de pas yapacak adam eksikliği. Orta saha - hücum bağlantısı bu yüzden kopuk. Hasan Ali'nin çizgiye inmesi lazım, önündeki adamla neredeyse hiçbir iletişimi yok. Stoch'u oyuna girdikten sonra çok etkisiz gördüm, sanırım transferlerden sonra 5. plana düşmüş hissediyor kendini, umarım toparlar. Medyanın gazına gelip Sow'u itin götüne sokanlara da selam olsun, ne çabuk harcadınız ulan herifi.
Son olarak; penaltı kurtaran Volkan'a, teoride 3, pratikte 2 asist yapan Gökhan Gönül'e, sarı saçlarını deli gönlüme bağladığım Kuyt'a, gol orucunu açan Sow'a teşekkürler. Şu takım umarım gruplara kalacak, özlemişiz.
0 yorum:
Yorum Gönder