Biz bugün yalnızca Lefter'in fiziksel varlığına veda etmedik. Temiz, saygılı, herkesçe takdir edilen futbolun son temsilcilerinden birinin anısına veda ettik. Onun ne gollerini, ne çalımlarını izleyebildik ne de teknik direktörlüğünü görebildik. Lefter'e dair bildiğimiz şeyler bize anlatılanlar ve birkaç gol, çalım görüntüsünden ibaret. Yalnızca bu görüntülerden gördüklerimizle bile onun oynadığı futbolun zarafetini anlayabilmemizin yanısıra, ardında bıraktığı anılarda kendisine dair olumsuz hiçbir şey söylenmemesinden ne denli büyük bir oyuncu, ne denli büyük bir insan olduğunu anlayabiliriz. Bir nesli Fenerbahçeli yapan, Galatasaraylı'sı Beşiktaşlı'sını kendisini izlettirmek için stada dolduran, mükemmel bir futbol adamı. 85 yaşında Alex'le Büyükada'daki buluşmasında bile Fenerbahçe'sini anlatırken sesi titreyen, o günkü heyecanını hala yitirmemiş gözüken tam anlamıyla bir koca çınar. Elimde bu kadar fırsat varken onun yanına gidip elini öpememiş olmanın verdiği ağır pişmanlık duygusunu yaşatıyor bana Lefter Küçükandoyadis.
Ben Fenerbahçe konusunda muhafazakarım. Çoğu zaman atılan gol sevincine, golün kendisinden daha çok anlam veririm. Bir koşuya tav olurum. Halit Deringör Fenerbahçe televizyonunda ufak bir anısını anlatırken gözlerim dolmuştu. Lefter, İslam Çupi ve Basri Dirimlili'nin malum fotoğrafı bana her zaman mükemmel gelmiştir. Bugüne dek Fenerbahçe için çok fazla içim titredi, hüzünlendim, duygulandım ama ağladığım nadirdir. Gaziantep'i 3-0'dan 4-3 yendiğimiz maç için ağlamıştım Melih Gümüşbıçak "Rapaiç atıyor 4 oluyor" derken. En son hatırladığım geçen sene Kadıköy'deki Gaziantep maçının son dakikasında Andre Santos'un attığı gole ağlamış, sevinçten yumruğumu ısırmıştım. Ama bunların tamamını görüp yaşayıp, özümsemiştim ve bunlar bir birikimin verdiği tepkiydi. Ben bu yaşımda ne maçlarını izleyebildiğim ne de canlı görebildiğim Lefter için ağlıyorsam, Lefter Fenerbahçe için çok çok önemli bir insandır.
Şükürler olsun ki bu camia Lefter'e gerekli olan vefayı henüz o hayattayken gösterdi. Lefter Küçükandoyadis tesisleri, Lefter heykeli ve Büyükada ziyaretleri. Ona olan ilgiyi hiç azaltmadı Fenerbahçe taraftarı ve yönetimi. Bu takdir edilmesi gereken bir davranış. Aynı vefayı hayatta olan Can Bartu, Fikret Kırcan başta olmak üzere tüm efsanelere de göstermeliyiz. O zaman iyi gün taraftarı olmadığımızı belki dışarıya da anlatabiliriz.
Ruhun şad, mekanın cennet olsun Lefter. Senin anını biz hep yaşayacağız, gururla taşıdığın çubuklu formanın değerini en yüksekte tutmak için çabalayacağız. Rahat uyu.
0 yorum:
Yorum Gönder